‘Project 23’ van Amin EbrahimiMuzikale meesterwerken in volle Clemenskerk

Wat vroeger op zondagochtend de gewoonste zaak van de wereld was, was afgelopen zaterdagavond weer eens het geval: de Clemenskerk zat vol. Nee, niet voor de Heilige Mis, maar voor het Heilige Requiem van Gabriel Fauré. En dat Requiem was eigenlijk ook nog maar bijzaak, de aanwezigen kwamen vooral voor de jonge dirigent Amin Amel Ebrahimi en de mede-Nuenenaren, verzameld in Project 23. 

Door: Marjolijn Sengers
Foto’s: Frank van de Poel

De Iraanse Ebrahimi (26) studeert en werkt sinds zes jaar in Nederland. Hij heeft veel in zijn mars, zo blijkt uit zijn respectabele cv, en heeft in Nuenen een muzikaal thuis gevonden bij het parochiekoor van de Clemenskerk en Vocaal Ensemble Marcando. Met een projectkoor is het altijd afwachten wat zich voor ‘materiaal’ aandient. Kun je er als dirigent mee verwezenlijken wat je in gedachten hebt? In dit geval: ja, gedeeltelijk. 

Topper van de avond was het met hart en ziel gezongen laatste werk, ‘De Storm’ van Joseph Haydn, een stuk dat goed paste bij de weersomstandigheden die al dagen winterjas met capuchon noodzakelijk maken. Duidelijk, helder en goed op toon zong het koor over ‘de geest van de hel die rammelt in het diepe duister’. Koor en het Brabant Chamber Orchestra waren één in het afsmeken van ‘gezegende rust’.
Minder één waren ze in het Requiem van Fauré, een prachtig, grotendeels zachtmoedig werk, dat als het goed wordt uitgevoerd rust en eenvoud biedt. Het vraagt echter om een mate van ‘fine-tuning’ die in deze samenstelling niet helemaal kon worden gerealiseerd. De afstemming tussen de zangers onderling en tussen koor en orkest was niet optimaal. Onzuiverheid en ongelijkheid bij beide partijen waren het gevolg. Het te luid klinkend orgel deed het verstilde ‘In Paradisum’ eerder lijken op een vertraagde mars dan een stille tocht naar eeuwige rust.

Ebrahimi is een begenadigd componist met een eigen klank. Dat bleek uit het mooi gezongen korte slaapliedje ‘Lalayi’ en het orkestwerk ‘Sarbaze Arbadi’ (Eternal Soldier). Doordat de combinatie met de rest van het programma niet ideaal was kreeg met name dat laatste werk niet de kans die het verdiende. 

Óp naar het volgende project, met evenveel enthousiasme en een wat beter afgestemde programmakeuze.